साल सरता सरता संपून गेले, जीवनाचे मोल मृत्यूच्या विक्राळ रूपातून सादर करून. माणसाच्या हाती असलेल्या असहायतेच्या कटोऱ्यात, त्याच्या प्रतिभेची अन बुद्धीची कीव यावी इतक्या ठणाणणाऱ्या आवाजात एक निराशेचं नाणं टाकून, साल सरता सरता संपून गेलं! साल सरता सरता संपवून गेलं माणसाच्या सर्वव्यापी अहंकाराला, त्याच्या निसर्ग विजयाच्या उन्मादाला, त्याच्या विश्वविजयी हव्यासाला एका सूक्ष्मातिसूक्ष्म अन शुल्लक वाटणाऱ्या पण विश्वव्यापी प्रहरानं नामोहरम करून गेलं. हो पण जाताना त्यांन ज्यांना ज्यांना नेलं त्यात किंचितही भेदाभेद केला नाही, संपूर्ण निःपक्षपाती व्यवहार बरं! सिनेतारकांपासून क्रीडापटूपर्यंत, शास्त्रज्ञापासून शास्त्र शिकवणाऱ्या पर्यंत, या टोकापासून त्या टोकापर्यंत, बातमी देणाऱ्यापासून ते प्रत्यक्ष बातमी बनणाऱ्यापर्यंत त्यानं सर्वांना समान न्याय दिला खरा. या वर्षानं दाखवून दिलं माणसाला माणूस म्हणून त्याची काय किंमत आहे ते. कष्टानं जगताना, प्रामाणिकपणे वागताना, परिवर्तनाचं स्वागत करून स्वतःला परिवर्तित करायला शिकवलं. कारण शेवटी प...
This blog contains my thoughts and poems in मराठी as well as English. This is my way to vent out my inner feelings to the world.