Abhinav Akshar

  अनुत्तरीत प्रश्नांचे ठोके .... व्यवहाराच्या खिडकीतून जगाकडे पाहताना निर्लज्जपणाचा चष्मा डोळ्यांना असं काही भावहीन दृष्य दाखवतोय की मेदुपर्यंत जाणारे तरंग संवेदना बनतच नाहीत. मग हृदय तरी कसं द्रवणार, नाही का? त्याचे ठोके अविरत जैवयांत्रिकतेने प्रेरित असल्याने न चुकता पडत राहतात. अन त्या सोबत पडतात अनेक अनुत्तरीत प्रश्न... पहाटेने सकाळला, मध्यान्नाने तीनिसंजेला, अन रात्रीने किरर्र काळोखाला विचारलेले... अनुत्तरीत प्रश्न! आपुलकीचा आव आणणारया गप्पांतून, माणुसकीचे मुखवटे चढवून त्या प्रश्नांना बेमालूमपणे बगल दिली जाते... स्मृतीचिन्हे, स्मरणिका , जाहीरनामे, सोहळे, समारंभ .... सगळं सगळं ते डोळे पाहतात पण अनुभवत नाहीत. नुसत्या लहरीच पोहोचवतात संवेदना नाही, जाणीव नाही फक्त अनुत्तरीत प्रश्नांचे ठोके निर्माण करतात....बस! ....अभिनव अक्षर